 |
Guus (Gustave Guillaume François Pareau) Dumont is geboren op 9 juli 1924 in Tjerebon (Cheribon), Nederlands Indië (nu Indonesië) en gestorven op 7 oktober 2007 in Heeg, Friesland. Jongste zoon van ingenieur Han (Henri Willem Pareau) Dumont en Florence Beatrice de Calonne.
Zijn vader heeft een afspraak met tante Cor (Helena Cornelia) Pareau om die achternaam erbij te nemen om die voor uitsterven te behoeden. Dat organiseert hij vanuit Nederlands Indië en vanaf 1939 is dit een feit en verandert ook Guus’ achternaam van Dumont in Pareau Dumont. |
Zijn lagere schooltijd brengt Guus door in Indië. (foto’s 1931/32). In 1939 is de familie op een lang verlof gegaan naar Nederland, waardoor ze hier zijn als de 2e Wereldoorlog uitbreekt. Nadien zijn ze niet meer teruggegaan. Of Guus al vóór die tijd in Nederland woont vanwege zijn middelbare schooltijd (zeer gebruikelijk in die tijd), weten we niet zeker. In elk geval krijgt hij een groot deel van zijn lagere schooltijd onderwijs aan huis van een privé-leraar, omdat zijn broer Bob nogal gehandicapt is en deze zo gezelschap heeft. Tijdens de verloven in Nederland gaat de familie o.a. skiën in Zwitserland.
HBS eindexamen in mei 1942. Studie: aanvankelijk als ingenieur, maar na de 2e Wereldoorlog wordt het medicijnen, afstuderen op 29 september 1952 in Leiden. Waarschijnlijk heeft meegespeeld dat zijn opa Dumont (leger-)arts was en zijn broer zeer zwaar gehandicapt, lichamelijk en geestelijk. De ziekte en handicaps van zijn broer hebben zijn jeugd gedomineerd. Altijd moet het hele gezin rekening houden met Bob. Die was zielig en het hele huishouden is ingericht op het zorgen voor hem.
Het laatste jaar van de oorlog zit Guus met zijn ouders en broer Bob ‘ondergedoken’ in Brabant. Dit is noodzakelijk nadat hij ternauwernood aan een razzia ontsnapt: de Duitsers pakken alle mannen op (veel studenten) van de trein op die hij gewoonlijk nam. Juist die dag heeft hij een trein eerder of later genomen. Veel vertelt hij niet over de oorlog en de tijd in Brabant. In de zomer van 1945 of 1946 is hij naar Joegoslavië gegaan om als vrijwilliger te helpen bij het herstellen van de spoorwegen. Ook werkt hij een zomer als houtvlotter in Finland.
Tijdens zijn diensttijd (1952/1953) is hij arts in het leger. Daarna loopt hij stages bij huisartsen onder andere in Aarlanderveen en in (circa) 1955 koopt hij een huisartsenpraktijk met apotheek in Hekelingen onder de rook van Pernis, Rotterdam. In 1958 verhuist het gezin naar Utrecht, waar hij zich gaat specialiseren tot psychiater. In die tijd zijn neurologie en psychiatrie nog gekoppeld in één studie.
Na deze studie gaat hij werken bij de Psychiatrische Observatiekliniek (POK) in Utrecht; dat doet hij tot zijn pensioen. In de POK worden verdachten in opdracht van de rechtbank psychisch onderzocht. Hiernaast heeft hij enkele patiënten in psychoanalyse.
Publicatie: ‘de plangroep: pogingen tot coördinatie van multidisciplinaire behandeling in het psychiatrisch ziekenhuis’, publicatie van de P.U.K.-groep van de voordracht gehouden op 6 mei voor de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie en Neurologie en de Nederlandse vereniging van Psychiaters in Dienstverband, gehouden in de Esplanade te Utrecht. In bezit van de Universiteitsbibliotheek van Utrecht.