Veel Nederlandse familienamen stammen oorspronkelijk uit andere landen, vooral omdat Nederland door de eeuwen heen veel vluchtelingen en immigranten opneemt.
De eerste Pareau, Jean, geboren in Parthenai/Poitou, komt van Frankrijk naar Amsterdam, waar hij zich in 1683 inschrijft in het “Poortersboek”. Dat is in die tijd noodzakelijk voor de erkenning als burger van een stad en hiermee mag hij/zij een beroep uitoefenen.
Amsterdam blijft ruim een eeuw lang de belangrijkste woonplaats van de Pareau’s en de eerste generaties trouwen meestal met andere Hugenoten, Fransen met hetzelfde Waalse geloof. Al snel komen de dominee’s en professoren die over Midden- en Noord-Nederland uitzwermen.

De eerste verwante Dumont, Charles Henry, is geboren in 1764 te Grancy, Zwitserland. De Dumont’s wonen er dan al 5 generaties, waarschijnlijk daar gekomen als vluchtelingen, Hugenoten. Zijn eerste Nederlandse vermelding komt voor in een huurcontract voor het (huidige) adres Jansveld 11 in Utrecht op 1 mei 1797 samen met Charlotte Becker, zijn toekomstige vrouw. Op 4 juni 1797 trouwen ze. Generaties lang zullen de Dumont’s op het Jansveld en elders in Utrecht wonen. Later werken en wonen veel Dumont’s in Nederlands Indië. Tenminste 9 verwanten, waaronder 2 kinderen, zaten in kampen als (krijgs-)gevangene van de Japanse bezetters tijdens de 2e Wereldoorlog.
Niet aan ons verwant zijn de Dumont’s uit Bocholtz in Duitsland. Zij wonen overwegend in het zuiden van Nederland. Daar ligt ook de oorsprong van niet-verwante Belgische Dumont’s.

De families Pareau en Dumont verbinden zich door een huwelijk in 1835. Geen van hun 8 kinderen trouwde of kreeg nageslacht! Sommige familieleden blijven goede contacten en vriendschappen onderhouden en de langst levende dochter (Helena Cornelia Pareau) spreekt af met mijn grootvader Han Dumont dat hij de naam Pareau erbij neemt om die voor uitsterven te behoeden. Dit neemt 2 jaar in beslag, van 1937 tot 1939, en mijn opa regelt dit vooral vanuit Indonesië, toen nog de Nederlandse kolonie Nederlands Indië, waar hij dan woont en werkt. 

Onze oma, vaderskant, is een lid van de familie de Calonne. Die familie komt uit België, zowel uit Vlaanderen als uit Wallonië. Achtergronden op hun familiewebsite.

Brunsveld Keiser: onze grootouders van moeders kant komen uit de provincie Groningen. Hun families hebben daar wortels en kwamen daarvoor uit Nordhorn, net over de grens in Duitsland. De familienaam Brunsveld Keiser kent verschillende variaties, waarvan niet duidelijk is hoe die tot stand komen: Keiser, Tjassens Keiser, Warmolt Keiser, Brunsveld Keiser en Busch Keiser. Zelfs vader en zoon hebben soms verschillende achternamen, d.w.z. met of zonder een andere naam voor Keiser. Warmolt komt voor als deel van de achternaam maar ook als voornaam. Deze Keiser families staan in het ‘Blauwe Boekje’. Dat is de naam van een serie boeken met de genealogie van belangrijke Nederlandse families (patriciërs) die niet tot de adel behoren.
Bij de geboorte van onze moeder maakt de gemeenteambtenaar een fout, waardoor haar achternaam incompleet is. 
Haar ouders ondernemen geen actie “want ze is toch maar een meisje” dat zal trouwen en dan haar achternaam verliest. Maar mijn moeder gebruikt altijd haar volledige achternaam en die staat ook bij onze geboorteaktes.

Veel Nederlandse achternamen veranderen naar een dubbele achternaam. Dat staat belangrijk. Soms doordat ze een landgoed bewonen en dan toestemming krijgen de naam van het landgoed aan hun achternaam toe te voegen. Soms neemt een zoon de achternaam van zijn moeder erbij. En van een familielid ook vaak een achternaam die dreigt uit te sterven. In 1811 begint de officiële registratie door de overheid, waarna dit moeilijker wordt. Er blijven spellingsfouten, maar minder dan voor 1811. Die overheidsregistratie hebben we te danken aan Napoleon: de Burgerlijke Stand wordt ingevoerd in alle door hem bezette landen.