Zondag 23 december 2018
Aj aj, ik ontdek dat er toch nog veel links zijn die niet kloppen. Waarschijnlijk is dat ontstaan tijdens het overzetten van de site naar een nieuw CMS (Content Management Systeem) in april 2018. Helaas biedt het programmaatje dat controleert of de links kloppen geen soelaas in deze. Alle 2877 links nalopen lukt echt niet! Met het nalopen en aanvullen van zo’n 200 pagina’s ben ik nu al 8 maanden bezig. Maar intussen vind ik wel leuke nieuwe informatie die ik kan verwerken.
++++++++++++++++++++ Reageren
Zondag 2 december 2018
Geen ruim 300 pagina’s, maar 392 oftewel bijna 400 pagina’s! Ik ben zowat halverwege met het nalopen. Voor de Brunsveld Keiser’s nieuwe teksten, krantenknipsels en foto’s. Tijdrovend maar leuk.
++++++++++++++++++++ Reageren
Zaterdag 17 november
Hard gewerkt de laatste tijd. Ben nu halverwege het nalopen van de ruim 300 pagina’s. Soms is het simpel, niets of weinig te doen. Dan weer zijn plaatjes in de tabellen verschoven. Met regelmaat stuit ik op iemand over wie ik nu veel meer weet dan een paar jaar geleden. Zo heb ik nog een paar foto’s gevonden van mijn opa Han Dumont als Indisch Gijzelaar uit 1942, de periode dat hij in Sint Michielsgestel zat. Over mijn andere opa, Albert Brunsveld Keiser, heb ik nu meer materiaal dan voorheen. Dat kost dan wel weer veel tijd om te bewerken.
En ook op mijn computer staat veel materiaal dat nog niet verwerkt is. Het is nooit klaar!
++++++++++++++++++++ Reageren
Maandag 30 juli 2018
Twee dagen geleden stuit ik bij toeval op een schilderij met de titel “de oude vrouw, portret van Helene Pareau“. Familie of toeval? Research levert op dat de schilderes haar hele leven in Duitsland woont en vooral in Dresden. En Louisa Héléna Schmidt de echtgenote van Alexander Martinus Pareau woont daar als ze er met Alexander trouwt. Dan blijkt uit de huwelijksinschrijving in Amsterdam dat de vader van Elisabeth Luiza Andrae, de schilderes, getuige is bij het huwelijk tussen Louisa en Alexander. Elisabeth is dan 4 jaar oud. Dus als de vriendschap zo hecht was dat vader Carl Hermann getuige is, dan is het logisch dat het contact tussen de families is gebleven. Wel is niet 100% duidelijk wie van de 4 Helena’s Pareau geschilderd is. Vooralsnog is Louisa Héléna Schmidt het waarschijnlijkst. Na de dood van haar man keert ze terug naar Duitsland en gaat ze in Dresden wonen, waar ook Elisabeth Andrae zetelt.
++++++++++++++++++++ Reageren
Donderdag 17 mei
Het doorlopen van alle pagina’s levert leuke ontdekkingen op. Een paar jaar geleden maakte ik een docje met namen en adressen uit het adresboekje van mijn oma. Van sommige mensen had ik geen idee wie ze waren. Bij het herlezen herken ik nu alle namen. Binnenkort op de site. Verder ben ik voorlopig nog niet klaar met het nakijken. Vooral de foto’s en teksten die in een tabel staan (voor een mooiere vormgeving) zijn verschoven. Niet mooi, dus aan te passen. Wel ben ik trots op mijn nieuwe 404-pagina. Dat is de pagina die je te zien krijgt als een link niet klopt.
Ik ben tenslotte ook geen echte ICT-vormgever, maar ik doe mijn best. Zo merk ik dat de pagina’s met tabel-vormgeving wel prettig leesbaar zijn op computer en laptop, maar niet op een telefoon. Pech gehad. Vooral de periode-overzichten van de verschillende families moeten begrijpelijk en overzichtelijk zijn. Misschien in de toekomst de andere pagina’s wel geschikt maken voor een telefoon, als deze site verder weer helemaal up-to-date is. Als ook alle vergaarde info op mijn computer de site heeft bereikt.
++++++++++++++++++++ Reageren
Maandag 2 april
Wat mis ik ‘mijn’ Suffusion. Zo’n geweldig thema met maximale vrijheid om allerlei dingetjes aan te passen! FF een eigen leuke invulling aan de 404 pagina die bezoekers zien als een link niet (meer) klopt! Mijn eigen copyright maken en tekstletters kleuren. En nog zoveel meer, meer dan ik ooit heb kunnen gebruiken.
Sayontan Sinha: een groot compliment en dank voor al die mooie jaren gebruik van jouw thema!
++++++++++++++++++++ Reageren
Vrijdag 23 maart 2018
Wow! Na een mislukte test met het WordPress thema “Make” gaat het nu helemaal goed en mooi met “Responsive”. In nog geen uur tijd! Plugin’s voor veiligheid en lettertypes geïnstalleerd. Eerste versie nieuwe site klaar. Nu alle ruim 350 pagina’s nalopen op vormgeving, etc etc.
++++++++++++++++++++ Reageren
Zondag 11 maart 2018
Balen, alweer een verbroken link naar een webpagina die niet meer bestaat. In dit geval een pagina over de Ambachtsschool in Deventer van de architect Lucas Christiaan Dumont. In 1995 afgebroken. Nu is de pagina met 2 foto’s van die school weg en juist dié foto’s zijn niet meer te vinden op internet. Dus besluit ik om voortaan álle pagina’s integraal op deze site te zetten. Dat deed ik al af en toe, maar nu helemaal!
++++++++++++++++++++ Reageren
Vrijdag 2 maart 2018
Een 20 jaar vermiste en waarschijnlijk verongelukte broer Dumont, wordt voor de Rechtbank gedaagd om vast te stellen of hij nog leeft of inderdaad overleden is. Tenminste 9 familieleden, waaronder een vrouw met haar 2 kinderen, hebben in de 2e Wereldoorlog in kampen gezeten. Scheidingen, ‘onechte’ kinderen, faillissementen, zwarte schapen, onterving, emigraties, dakloosheid en een transgender. Van alles komt voor in mijn familie en de aangetrouwden. En ik altijd maar vinden dat mijn familie zo saai was! Alleen criminaliteit heb ik (nog) niet gevonden.
We zijn dus nóg beschermder opgevoed dan ik al dacht. Deels zijn het familiegeheimen, bewust nooit verteld, misschien al niet aan mijn vader. Maar hij moet toch meer geweten hebben dan hij ooit verteld heeft, zoals het overlijden van zijn oudste broertje 2 maanden na zijn geboorte. Mijn moeder wist ook een aantal dingen en die heeft ze me later ook verteld toen we aan de familiegeschiedenis begonnen. Ze kwam met een doos familie-papieren aanzetten en zo wekte ze mijn interesse. Dus ik wist van 1 van de (minstens) 3 kinderen geboren buiten een huwelijk en van één scheiding. Dat mijn opa Han Pareau Dumont een zogenoemd Indisch Gijzelaar was wist ik al eerder van mijn oma. Pas nu in de afgelopen jaren ben ik veel meer te weten gekomen. Dankzij informatie vergaard door verre verwanten en allerlei informatie op internet zoals de scans van historische kranten.
++++++++++++++++++++ Reageren
Zaterdag 17 februari 2018
Volgens mij heb ik intussen bijna alle Nederlandse Pareau’s en Dumont’s in beeld. Met hun partners. Nieuwe mijlpaal: 355 pagina’s! Van sommigen weet ik bijna niets, van anderen des te meer. Nu maar verder met de foto’s en documenten in archieven. En dan de grote klussen: een nieuw WordPress thema en het overzetten van de website naar https. Het laatste is nodig voor de veiligheid bij het inloggen. Volgens mij 1 keer doen en dan weet ik het.
++++++++++++++++++++ Reageren
Zaterdag 10 februari 2018
Deze week kreeg ik contact met MR, de Amerikaanse kleindochter van Willy Dumont, de broer van mijn opa.
Een leeftijdgenoot van mij schat ik, in elk geval een generatiegenote. Dankzij haar weet ik weer iets meer over hem, zijn relaties en zijn nazaten.
Van JB heb ik 2 fotoboeken te leen en ik heb foto’s gemaakt van de foto’s in een derde fotoboek. Met de 2 foto’s van Jetty en Emmy Dumont uit het archief van de familie Offerhaus in het Nationaal Archief krijgen meer Dumont’s en gezicht.
++++++++++++++++++++ Reageren
Zondag 4 februari 2018
Bezoekjes aan JB en aan het Nationaal Archief geven veel leuke details over het leven van vooral Dumonts.
JB is een kleindochter van een Dumont. Foto’s en verhalen volgen nog. Door haar melding over een lievelingstante Hermine kwam ik op het spoor van 2 nog niet gevonden dochters van Charles François Henri Dumont: Louise Anna Catharina (1899) en Hermina Anna Catharina (1901).
Wat me vooral bijblijft, is dat J. het ontheemde gevoel van de Syrische vluchtelingenkinderen zo goed kan begrijpen. J. is zelf een ontheemd kind. Ze zat als kind jaren in een Jappenkamp in Indonesië, toen nog Nederlands Indië. Eénmaal bevrijd bleek haar vader overleden, hoogstwaarschijnlijk als gevolg van ontberingen, slechte hygyëne en ziekte in de Japanse gevangeniskampen. In 1946 komt ze met haar moeder en broer naar het onbekende Nederland. Het is hier donker, koud en grijs; zelfs de interieurs zijn donker. Orde en tucht.
Ze mist de zon, de warmte, het licht en menselijke warmte. En vooral: Nederlanders en ook haar leeftijdgenootjes begrijpen niets van de oorlog in Nederlands Indië. Volgens hen had ze het daar toch warm en voldoende eten. Niemand is dan in staat de vergelijking te trekken met het verblijf in Duitse concentratiekampen. Ontheemd en onbegrepen.
In het Nationaal ligt het archief van de familie Offerhaus. Twee zussen Dumont, Jetty (Henriëtte Julie) en Emmy (Emily), trouwen met 2 neven Offerhaus. Jetty heeft vanaf haar 13e jaar een dagboek bijgehouden. In het Nationaal Archief liggen 4 dagboeken en haar poëziealbum. In het poesiealbum met een aantal goed uitgewerkte potloodtekeningen, staan namen met verjaardagen en geboortedata. Plus mij onbekende roepnamen van familieleden en hun adressen.
Er zijn een aantal opéénvolgende bladzijden uit 1983 uit 1 van de dagboeken geknipt. In de uitleg staat iets over een sombere tijd. Voor zover ik weet woont ze als 15-jarige in Apeldoorn, Nederland, als haar vader sterft in Sindanglaya, Nederlands Indië. In 1887 verhuist het gezin naar Leiden, van het dorp naar de stad, schrijft ze. Het huis waar ze komen te wonen, Plantsoen 19, bestaat nog. Jetty noemt zichzelf: drukdruk, waar haar zus Emmy wel het geduldig luisterend oor kan opbrengen voor de eindeloze verhalen van jonge mannen. Jetty vindt dat het allemaal dezelfde verhalen zijn en de jongeheren vervelen haar. Dan heeft ze ‘last’ van een oude aanbidder (vanaf haar 13e), éne Bep, die ze ook zo saai vindt geworden, maar het lukt haar lange tijd niet hem alleen te spreken. Haar duidelijke signalen negeert hij. Ze heeft geen enkele serieuze interesse in mannen tot ze Leo Offerhaus ontmoet.
++++++++++++++++++++ Reageren